Toen de NS eind 2000 de wagenwerkplaats buiten gebruik stelde, was de toekomst van het complex hoogst onzeker. Aanvankelijk overheerste het denkbeeld om alles te slopen en nieuwe kantoren te bouwen. Maar al snel stortte de kantorenmarkt in en verdwenen de plannen in de ijskast. Enkele bestaande gebouwen werden verhuurd. Joke Sickmann, bewoonster van het Soesterkwartier, vormde een werkgroep 'De Schone Slaapster', die zich ging inzetten voor behoud van dit belangrijke industriële erfgoed en die pleitte voor een nieuwe ontwikkeling van het gebied die recht deed aan de cultuur-historische erfenis. In 2003 kwam de Stichting Industrieel Ergoed in de Stad Amersfoort (Siesta) in actie voor het behoud van de werkplaats. Dat leidde ertoe dat de gemeente Amersfoort de Utrechtse Stichting Industrieel Erfgoed (USINE) een onderzoek liet doen. Hierin werd ook een eerste aanzet tot een cultuurhistorische waardebepaling opgenomen. Naar aanleiding van het rapport diende SIESTA bij het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen een verzoek in tot plaatsing van het complex op de rijksmonumentenlijst. Dat verzoek werd in 2007 gehonoreerd.

Wij hebben voor een aantal gebouwen, de Wielendraaierij, de kantorenplint, het Magazijn en het Ketelhuis een haalbaarheidsonderzoek gedaan voor een nieuwe bestemming van deze panden ten behoeve van de creatieve economie en kleinschalige bedrijvigheid. Vervolgens hebben wij de restauratie en verbouwing begeleid.

Met behoud van het industriële karakter hebben deze panden inmiddels een nieuwe functie gekregen.