In deze wijk, gebaseerd op het Pendrechtmodel, drukt Rietveld sterk zijn geloof in een beeldende architectuur uit. Door plasticiteit van de gevels en het gebruik van verschillende kleuren baksteen suggereert hij dat de massa van de gebouwen is samengesteld uit vlakken. Uit de behandeling van de buitenruimte blijkt zijn streven naar een democratisering van de woonomgeving, door middel van een open plan waarin alle eenheden gelijkwaardig zijn.
Behalve de renovatie van exterieur en technische verbetering van de woningen is ook onderzocht hoe de woningen geschikt gemaakt kunnen worden voor woon/werkwoningen, omdat daar momenteel grote vraag naar is. |